ΜΠρΑθ 5743/2000

Πνευματική ιδιοκτησία. Περιεχόμενο του ηθικού και του περιουσιακού δικαιώματος του δημιουργού. Εξουσία του δημιουργού να αποφασίσει για το χρόνο, τόπο και τρόπο δημοσίευσης (δημόσιας εκτέλεσης) του έργου. Εννοια πρώτης δημοσίευσης. Περιέλευση του ηθικού δικαιώματος στους κληρονόμους του δημιουργού οι οποίοι υποχρεούνται να το ασκούν σύμφωνα με τη θέληση του δημιουργού. Χρησιμοποίηση μουσικών συνθέσεων θανόντος μουσικοσυνθέτη στα πλαίσια θεατρικής παράστασης, παρά την άρνηση του κληρονόμου του να συναινέσει στη δημόσια εκτέλεση σε θεατρική παράσταση, όπου υπάρχει φόβος αλλοίωσης αυτών από τη μίξη τους με τη μουσική συνθετών της ελαφράς μουσικής γαι τους οποίους ο θανών δημιουργός είχε εκφράσει την αποδοκιμασία του. Δεκτή η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και απαγόρευση στον καθού θεατρικό επιχειρηματία να χρησιμοποιήσει στην παράστασή του τις εν λόγω μουσικές συνθέσεις (Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, lawdb.intrasoftnet.com). 

ΜΠρΗρ 169/2000

Προστασία σήματος. Αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων. Η επικαλούμενη καταχώρηση του σήματος και ως διακριτικού τίτλου δεν αρκεί για την παροχή της έννομης προστασίας του άρθρου 13 του Ν. 146/1914, εφόσον στην αίτηση δεν γίνεται ουδεμία επίκληση περιστατικών από αυτά του άρθρου 1 του ίδιου νόμου. Το περί δημοσιεύσεως της απόφασης αίτημα γίνεται δεκτό μόνον στις περιπτώσεις παραβάσεως του εν λόγω νόμου. Ούτε συντρέχει θεμελίωση της αιτούμενης προστασίας του Ν. 2121/1993, καθόσον το σήμα δεν αποτελεί "έργο" κατά την έννοια του άρθρου 2 του νόμου αυτού. Απόρριψη και του αιτήματος περί κατασχέσεως των πωλούμενων προϊόντων των καθών, καθόσον η παραδοχή του αιτήματος αυτού προϋποθέτει εναπόθεση του παραποιημένου σήματος στα προϊόντα αυτά, πράγμα το οποίο δεν επικαλείται η αιτούσα, η οποία απασχολούμενη με τη μεταπώληση ειδών που προμηθεύεται από τρίτους δεν ισχυρίζεται προσέτι ότι ανετέθη αποκλειστικώς η διάθεσή τους σε αυτήν. Νομικά βάσιμη η αίτηση, κατά το μέρος που για την παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας η αιτούσα επικαλείται ότι εκάστη των καθών φέρει στο διακριτικό της τίτλο το σήμα, του οποίου δικαιούχος είναι η αιτούσα. Κρίση ότι η αιτούσα ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμά της. Περιστατικά. Πολιτική Δικονομία. Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Η δια του σημειώματος επίκληση άλλων περιστατικών, στο μέτρο που δεν διευκρινίζουν, αλλά μεταβάλλουν τη νομική θεμελίωση του αναφερόμενου στην αίτηση δικαιώματος, είναι απαράδεκτη, ελλείψει μη τηρήσεως της απαιτούμενης προδικασίας. Απαράδεκτο το αίτημα περί προσωπικής κράτησης των διαχειριστών των καθών εταιρειών, καθόσον η αίτηση δεν στρέφεται και κατ` αυτών ατομικώς. Βλ. Σημείωση Νάντιας Π. Κυπρούλη, ΔΝ, Δικηγόρου (ΔΕΕ 2000, σελ. 726). 

ΜΠρΑθ 41435/1999

Το δικαστήριο έκρινε ότι η αντιγραφή και αναδημοσίευση φωτογραφιών από περιοδικό της αιτούσας σε περιοδικό της καθ' ης η αίτηση - φωτογραφιών που ήταν δημιουργήματα της αιτούσας, για τις οποίες είχε η αιτούσα δαπανήσει εργασία και χρήμα - με σκοπό να εμπλουτίσει η καθ' ης το περιοδικό της με ύλη της αιτούσας χωρίς δαπάνες και απώτερο σκοπό την προσέλκυση μεγαλύτερου ανταγωνιστικού κοινού και διαφημίσεων σε βάρος της αιτούσας, κερδίζοντας από αυτό χρήματα, χωρίς να έχει προβεί στις απαιτούμενες προς τούτο δαπάνες, με αντίστοιχη ζημία της αιτούσας (μείωση πελατείας κ.λπ.), συνιστά συμπεριφορά που αντίκειται στην καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη και στο νόμο περί αθεμίτου ανταγωνισμού (ΕλΔ 1/2001, σελ. 249 - παρατ. Μ. Μαρίνου). 

ΜΠρΑθ 36584/1999

Η αίτηση για την καταβολή πνευματικών δικαιωμάτων από την τηλεοπτική εκμετάλλευση κινηματογραφικής ταινίας, που σκηνοθετήθηκε το έτος 1959, δεν είναι νόμιμη, διότι αναφορικά με κινηματογραφικές ταινίες, η παραγωγή των οποίων έγινε και ολοκληρώθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του ν 2121/93, με τη συμφωνία και καταβολή εφάπαξ αμοιβής από μέρους του παραγωγού στους καλλιτεχνικούς συντελεστές και τους πνευματικούς δημιουργούς (σκηνοθέτες - σεναριογράφους) που μεταβίβασαν το περιουσιακό τους δικαίωμα επί των πνευματικών δημιουργιών τους, οι οποίες ενσωματώθηκαν στο κινηματογραφικό έργο, όπως συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι με τις ρυθμίσεις των άρθρων 13 παρ. 5, 15 παρ. 4 και 34 του ν 2121/93 αναβιώνουν παλιές συμβάσεις, αποσβεσμένες από χρόνια. Η μεταβατική διάταξη του άρθρου 68 παρ. 3 του ως άνω νόμου δεν μπορεί παρά να αφορά σε συμβάσεις που ήταν εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του ν 2121/93 (ΔΕΕ 1/2001, σελ. 70, παρατ. Σ. Σταυρίδου). 

ΜΠρΑθ 36247/1999

Τα κινηματογραφικά έργα με μουσικά επενδεδυμένα τραγούδια συνιστούν έργα συνεργασίας επί των οποίων υφίσταται κοινό πνευματικό δικαίωμα των συνδημιουργών. Είναι καταχρηστική η άσκηση του ηθικού δικαιώματος, όταν με αυτή αποκλείεται η άσκηση του ηθικού και περιουσιακού δικαιώματος του άλλου συγκοινωνού (ΕΕμπΔ 1/2001, σελ. 120). 

ΜΠρΑθ 26196/1999

Πνευματική ιδιοκτήσια - Συγγενικό δικαίωμα εκδοτών - Διάρκεια προστασίας - Φωτογραφική αναπαραγωγή - Αθέμιτος ανταγωνισμός - Η διάρκεια προστασίας του συγγενικού δικαιώματος των εκδοτών είναι πεντηκονταετής και υπολογίζεται από την τελευταία έκδοση. Ως έκδοση λογίζεται και η ανατύπωση. Η φωτογραφική αναπαραγωγή βιβλίου συνιστά προσβολή του συγγενικού δικαιώματος των εκδοτών και πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού (www.dsanet.gr). 

ΜΠρΑθ 17390/1999

Αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας είναι και τα πλαστικά στοιχεία παιδικών κατασκευών - παιδικών κύβων (lego). Τα πιο πάνω πλαστικά στοιχεία, εμφανίζουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, πρωτοτυπία γιατί έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις, ίδια ατομικότητα και δική τους μορφή ως προς το σχέδιο, το σχήμα, την εμφάνιση των χαρακτηριστικών και τις ιδιορρυθμίες των υποδοχών συναρμολογήσεως (ΕΕμπΔ 1999, σελ. 593). 

ΜΠρΑθ 15808/1999

... μεταξύ της συμβληθείσης εταιρίας και του δημιουργού συνήφθη σύμβαση εκμετάλλευσης πνευματικού έργου, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 του ν 2121/93, όχι όμως και μεταβιβάσεως του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Και τούτο διότι η μεν εταιρία ανέλαβε έναντι του δημιουργού την υποχρέωση κυκλοφορίας του έργου, γεγονός ασυμβίβαστο με την εκδοχή της μεταβιβάσεως του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, ο δε δημιουργός εξουσιοδοτεί την αντισυμβαλλομένη εταιρία να διώξει δικαστικώς κάθε τρίτο που τυχόν αναπαράγει το έργο χωρίς την άδειά της, εξουσιοδότηση που θα ήταν περιττή, εάν είχε μεταβιβασθεί το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, διότι τότε η εταιρία θα είχε ίδιο δικαίωμα διώξεως του προσβολέα (ΕΕμπΔ 1999, σελ. 581 - γνωμ. Ν. Ρόκα). 

ΜΠρΑθ 6489/1999

Το βιομηχανικό σχέδιο προστατεύεται ως πνευματικό δημιούργημα, μόνο εάν παρουσιάζει ορισμένη ατομικότητα, οφειλόμενη στη δημιουργική πνευματική εργασία του δημιουργού του, η οποία του προσδίδει πρωτοτυπία, που το διακρίνει από άλλα υπάρχοντα δημιουργήματα. (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 1999, σελ. 405). 

ΜΠρΑθ 5069/1999

Σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 3 του ν 2121/93, στους πνευματικούς δημιουργούς και τους δημιουργούς συγγενικών δικαιωμάτων οφείλεται εύλογη αμοιβή επί της αξίας συσκευών εγγραφής και αναπαραγωγής ήχου ή εικόνας καθώς και επί των φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιού φωτοτυπικής χρήσης, ηλεκτρονικών υπολογιστών κ.λπ. Η ως άνω αμοιβή ορίζεται σε ποσοστό 6% επί της αξίας των ανωτέρω συσκευών, καταβάλλεται από τους παραγωγούς ή τους εισαγωγείς ή τους εμπόρους αυτών, εισπράττεται από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, που καλύπτουν εν όλω ή εν μέρει την ενδιαφερόμενη κατηγορία δικαιούχων και κατανέμεται κατά 55% στους πνευματικούς δημιουργούς, 25% στους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες και 20% στους παραγωγούς γραμμάτων και μαγνητικών ταινιών ή άλλων γραμμένων υλικών φορέων ήχου ή εικόνας, ή ήχου και εικόνας (ΕΕμπΔ 1999, σελ. 411).