Εφετείο
Εφετείο Πειραιάς 281/2005
ΕφΠειρ 281/2005
Επειδή, κατά το άρθρο 1 του ν 2121/93 «πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα», οι πνευματικοί δημιουργοί με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ’ αυτό πνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα, το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα). Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξουσίες, που προβλέπονται στα άρθρα 3 και 4 του παρόντος νόμου. Εξάλλου κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του ιδίου νόμου, ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης, που εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, ιδίως τα γραπτά ή χωρίς, τα θεατρικά έργα, με μουσική ή χωρίς οι χορογραφίες και οι παντομίμες, τα οπτικοακουστικά έργα, τα έργα των εικαστικών τεχνών, στα οποία περιλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, τα χαρακτηριστικά έργα και οι λιθογραφίες, τα αρχιτεκτονικά έργα, οι φωτογραφίες, τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών, οι εικονογραφήσεις, οι χάρτες, τα τρισδιάστατα έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία, την τοπογραφία, την αρχιτεκτονική ή την επιστήμη. Πνευματικό δημιούργημα κατά την έννοια της ανωτέρω διατάξεως είναι το προϊόν του ανθρωπίνου πνεύματος, το οποίο, έχει μορφή προσιτή στις αισθήσεις και λόγω της ιδιαιτερότητός του, διαφέρει από όσα προϋπάρχουν στο περιεχόμενο ή τη μορφή του, ως προς τη συγκεκριμένη δηλαδή οργανική σύνδεση και συνθετική διαμόρφωση των επί μέρους στοιχείων του και ως προς τη συγκεκριμένη εκφραστική εφαρμογή της σχετικής αφετηριακής ιδέας του δημιουργού (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2005, σελ. 944).
Εφετείο Πάτρας 352/2005
ΕφΠατρ 352/2005
Το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω σ’ ένα τραγούδι προσβάλλεται (και) αν πρωτότυπα στοιχεία του τραγουδιού περιλαμβάνονται σε διαφημιστικό μήνυμα δίχως άδεια του δημιουργού. Προσβολή συντρέχει, συνεπώς, και αν είναι πρωτότυποι μόνο οι στίχοι του τραγουδιού - όχι δε και η μουσική του. Προσβολή συντρέχει, ιδίως, αν ο δημιουργός των στίχων είναι και ερμηνευτής του τραγουδιού. Αν περισσότεροι από κοινού έχουν δημιουργήσει κι ερμηνεύσει το τραγούδι, ο καθένας δικαιούται αυτοτελώς να ικανοποιήσει της ηθικής του βλάβης, κατ’ άρθρο 65 παρ. 2 εδ. 1 ν 2121/93. Ως συνδημιουργός και συνερμηνευτής του έργου, πράγματι, προσβάλλεται αυτοτελώς (ΕπισκΕΔ 2005, σελ. 1017).
Εφετείο Αθηνών 6252/2004
ΕφΑθ 6252/2004
Αστικοί συνεταιρισμοί με σκοπό τη διαχείριση και προστασία των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων των μελών τους. Αμοιβή σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 3 Ν 2121/1993 (ως τούτο ισχύει) στον δημιουργό του έργου και τους δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων από τους εισαγωγείς ή τους παραγωγούς αντικειμένων που είναι πρόσφορα για την αναπαραγωγή ήχου και/ή εικόνας. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Ύψος, προϋποθέσεις καταβολής της αμοιβής και κατανομή της. Συνταγματικότητα αμοιβής (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2005, σελ. 425, σημ. Ν. Κυπρούλη).
Εφετείο Αθηνών 4568/2004
ΕφΑθ 4568/2004
Από τις 6.5.1997 χρόνο έναρξης ισχύος του άρθρου 3 παρ. 26 ν 2479/97, για την εκδίκαση των υποθέσεων πνευματικής ιδιοκτησίας, οι οποίες υπάγονται στην καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδιότητα των Μονομελών και Πολυμελών Πρωτοδικείων Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, συνιστώνται και λειτουργούν στα δικαστήρια αυτά ειδικά τμήματα, για την συγκρότηση των οποίων τοποθετούνται τακτικοί δικαστές πενταετούς τουλάχιστον προϋπηρεσίας στο βαθμό του πρωτοδίκη, με εξειδίκευση στα θέματα της πνευματικής ιδιοκτησίας, που θα γίνεται στα προβλεπόμενα από το άρθρο 3 παρ. 5 του ν 2236/94 περί της Εθνικής Σχολής Δικαστών πλαίσια των προγραμμάτων επιμορφώσεως, μέχρι δε την ύπαρξη των προγραμμάτων επιμορφώσεως, μέχρι δε την ύπαρξη σε επαρκή αριθμό εξειδικευμένων δικαστών θα χρησιμοποιούνται για τη συγκρότηση των εν λόγω ειδικών τμημάτων δικαστές με απλή και μόνο εμπειρία στα σχετικά θέματα. Οι τυχόν δε ασκούμενες εφέσεις κατά των αποφάσεων των παραπάνω δικαστηρίων, που αφορούν υποθέσεις πνευματικής ιδιοκτησίας, εκδικάζονται ενώπιον του συγκροτούμενου στο Εφετείο Αθηνών Ειδικού Τμήματος, μέχρις ότου ειδικά τμήματα συγκροτηθούν και στα Εφετεία Πειραιώς και Θεσσαλονίκης για τις εφέσεις κατά των αποφάσεως των ως άνω ειδικών τμημάτων των Πρωτοδικείων Πειραιώς και Θεσσαλονίκης (ΕλΔ 2005, σελ. 191).
Εφετείο Αθηνών 3005/2004
ΕφΑθ 3005/2004
Παραχώρηση δικαιώματος αποκλειστικής εκμετάλλευσης ηχογραφημάτων δημιουργού. Νόμιμη η συμφωνία περί αυτοδίκαιης παράτασης της σύμβασης πέραν της τριετίας εφόσον αυτή συνάπτεται μεταξύ παραγωγών υλικών φορέων ήχου (ΔΕΕ 2005, σελ. 581 - σημ. Ν. Κυπρούλη).
Εφετείο Αθηνών 551/2005
ΕφΑθ 551/2005
Είναι επιτρεπτή η αναπαραγωγή πνευματικού έργου για ιδιωτική χρήση. Επί μαζικής αναπαραγωγής καταβάλλεται στους δημιουργούς εύλογη αμοιβή, που υπολογίζεται επί της αξίας των αντικειμένων που είναι πρόσφορα για την αναπαραγωγή των έργων. Η εύλογη αμοιβή οφείλεται από τη στιγμή που θα ζητηθεί από τον αρμόδιο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2006, σελ. 274).
Εφετείο Αθηνών 143/2004
ΕφΑθ 143/2004
Αυτοτελείς εξουσίες πηγάζουσες από την πνευματική ιδιοκτησία. Παραχώρηση περιουσιακών δικαιωμάτων δημιουργού. Κριτήριο της έκτασής της είναι ο σκοπός της παραχώρησης. Προστασία δικαιούχου πνευματικού δικαιώματος. Δημιουργός μουσικής σύνθεσης. Σύμβαση εκμετάλλευσής της από φωνογραφική εταιρία. Η σύνθεση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την εταιρία σε διαφημιστικά μηνύματα προσώπων ή προϊόντων (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2004, σελ. 415).
Εφετείο Αθηνών 44/2004
ΕφΑθ 44/2004
ΑΕΠΙ. Ασφαλιστικά μέτρα. Σύμβαση χρήσης έργων ρεπερτορίου (ΕπισκΕΔ 2/2004, σελ. 455, παρατ. Παμπούκη Κ.).
Εφετείο Αθηνών 5866/2003
ΕφΑθ 5866/2003
Οργανισμός συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. ΑΕΠΙ. Αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης έργων Ελλήνων πνευματικών δημιουργών τραγουδιών. Τρόπος έκδοσης και χορήγησης άδειας αναπαραγωγής και διανομής μουσικών έργων σε τρίτους. Υπολογισμός αποζημίωσης επί εκμετάλλευσης μουσικών έργων χωρίς τη σχετική άδεια. Δικαίωμα του οργανισμού να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη, το οποίο είναι διάφορο του αμεταβίβαστου ηθικού δικαιώματος του δημιουργού (ΔΕΕ ΤΟΜΟΣ 2003, σελ. 1330).
Εφετείο Αθηνών 5560/2003
ΕφΑθ 5560/2003
Με το ν 3049/2002 έπαψε να αναγνωρίζεται δικαίωμα εύλογης αμοιβής των πνευματικών δημιουργών για την ιδιωτική αναπαραγωγή έργων του που λαμβάνει χώρα με Η/Υ (ΕλΔ 2005, σελ. 247).