Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να προστατεύουν τα έργα εφαρμοσμένων τεχνών στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης αυτών των έργων ή την εθνικότητα του δημιουργού τους.
Η ένδικη διαφορά ήταν μεταξύ της Vitra Collections AG (στο εξής: Vitra), εταιρίας ελβετικού δικαίου, και των Kwantum Nederland BV και Kwantum België BV (στο εξής, από κοινού: Kwantum), εταιριών εκμεταλλευόμενων στις Κάτω Χώρες και στο Βέλγιο αλυσίδα καταστημάτων πώλησης ειδών εσωτερικής διακόσμησης, συμπεριλαμβανομένων επίπλων, σχετικά με την εμπορία από την Kwantum καρέκλας, η οποία προσβάλλει, κατά τη Vitra, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας που κατέχει η ίδια.
Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι:
- Εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης η περίπτωση εταιρίας που διεκδικεί προστασία βάσει δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας επί αντικειμένου εφαρμοσμένης τέχνης που διατίθεται στο εμπόριο εντός κράτους μέλους, εφόσον το αντικείμενο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως «έργο» κατά την έννοια της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.
- Το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, και το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29, σε συνδυασμό με το άρθρο 17, παράγραφος 2, και το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν την έννοια ότι, στο παρόν στάδιο της εξέλιξης του δικαίου της Ένωσης, αντιτίθενται στην εκ μέρους των κρατών μελών εφαρμογή, στο εθνικό τους δίκαιο, του κριτηρίου της ουσιαστικής αμοιβαιότητας του άρθρου 2, παράγραφος 7, δεύτερη περίοδος, της Σύμβασης για την προστασία των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων που υπογράφηκε στη Βέρνη στις 9 Σεπτεμβρίου 1886 (Πράξη των Παρισίων της 24ης Ιουλίου 1971), ως έχει μετά την τροποποίηση της 28ης Σεπτεμβρίου 1979, όσον αφορά έργο εφαρμοσμένης τέχνης του οποίου η χώρα προέλευσης είναι τρίτη χώρα και του οποίου ο δημιουργός έχει την ιθαγένεια τρίτης χώρας. Εναπόκειται αποκλειστικώς στον νομοθέτη της Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη, να προβλέψει, διά της νομοθεσίας της Ένωσης, αν πρέπει να περιορίσει την αναγνώριση εντός της Ένωσης των δικαιωμάτων που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο 2, στοιχείο αʹ, και στο εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 1.
- Το άρθρο 351, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να εφαρμόζει, κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, το κριτήριο της ουσιαστικής αμοιβαιότητας του άρθρου 2, παράγραφος 7, δεύτερη περίοδος, της Σύμβασης για την προστασία των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων που υπογράφηκε στη Βέρνη στις 9 Σεπτεμβρίου 1886 (Πράξη των Παρισίων της 24ης Ιουλίου 1971), ως έχει μετά την τροποποίηση της 28ης Σεπτεμβρίου 1979, όσον αφορά έργο του οποίου η χώρα προέλευσης είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Δείτε το δελτίο τύπου εδώ.
Δείτε την απόφαση εδώ.