Πνευματική ιδιοκτησία. Δικαιολογείται κατ’ αρχήν η ουσιαστική βασιμότητα αγωγής προσβολής δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας μουσικοσυνθέτη δημιουργού, ακόμα και χωρίς την προσκομιδή υλικού φορέα (ψηφιακού δίσκου), επί του οποίου να έχει εγγραφεί η μουσική σύνθεση του ενάγοντος, εφ’ όσον και μόνο από άλλα αποδεικτικά στοιχεία (έγγραφα) προκύπτει μερική τουλάχιστον σύμπτωση μεταξύ των δύο μουσικών συνθέσεων. Αμφιβολία περί της λήψης υπ’ όψη τέτοιων εγγράφων από το Εφετείο, αν και ήταν κρίσιμα για την έκβαση της δίκης, δεδομένου ότι στα έγγραφα αυτά είχε στηριχθεί κατά κύριο λόγο η πρωτόδικη απόφαση για να δεχθεί την ένδικη αγωγή. Αναιρείται η απόφαση από τον αριθμό 11 (γ) του αρθρ. 559 ΚΠολΔ.
