C-457/11 έως C-460/11. VG Wort κατά Kyocera κλπ. Βασικά σημεία (ερμηνεία άρθρου 5 Οδηγίας 2001/29/ΕΚ). 1) Από τις 22 Ιουνίου 2001, ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της οδηγίας 2001/29/ΕΚ μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου 2002, ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας αυτής στο εσωτερικό δίκαιο, η εν λόγω οδηγία δεν θίγει τις πράξεις χρησιμοποίησης των έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού. 2) Ενδεχόμενη πράξη με την οποία ο δικαιούχος παρέχει άδεια αναπαραγωγής του έργου του ή άλλου προστατευόμενου υλικού ουδεμία επιρροή ασκεί στη δίκαιη αποζημίωση, είτε η εν λόγω αποζημίωση προβλέπεται υποχρεωτικά είτε προαιρετικά, βάσει της εφαρμοστέας διατάξεως της οδηγίας. 3) Η δυνατότητα εφαρμογής τεχνολογικών μέτρων (αρ. 6 οδηγίας 2001/29) δεν μπορεί να καταστήσει ανίσχυρο τον όρο της δίκαιης αποζημιώσεως. 4) Η έννοια της «αναπαραγωγής που πραγματοποιείται με τη χρήση οποιουδήποτε είδους φωτογραφικής τεχνικής ή με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα», περιλαμβάνει τις αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται με εκτυπωτή και προσωπικό υπολογιστή, όταν αυτές οι δύο συσκευές συνδυάζονται μεταξύ τους. Στην περίπτωση αυτή, νομίμως τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα βάσει του οποίου η δίκαιη αποζημίωση καταβάλλεται από τα πρόσωπα που διαθέτουν μία συσκευή η οποία χρησιμοποιείται κατά μη αυτόνομο τρόπο στην ενιαία διαδικασία αναπαραγωγής σε συγκεκριμένο υπόθεμα του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, στον βαθμό που τα εν λόγω πρόσωπα έχουν τη δυνατότητα να μετακυλίσουν το κόστος του τέλους στους πελάτες τους, εξυπακουομένου ότι το συνολικό ποσό της δίκαιης αποζημιώσεως που οφείλεται ως αντιστάθμιση της ζημίας που υπέστη ο δημιουργός λόγω αυτής της ενιαίας διαδικασίας δεν πρέπει να είναι διαφορετικό, κατ’ ουσίαν, από αυτό που ορίσθηκε για την αναπαραγωγή μέσω μίας μόνο συσκευής.
