22.03.2024

Στην υπόθεση C-10/22, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η ιταλική νομοθεσία που αποκλείει ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων που είναι εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ από το να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην Ιταλία είναι αντισυμβατική με το δίκαιο της ΕΕ. Αυτή η νομοθεσία αποτελεί περιορισμό της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών, ο οποίος ούτε δικαιολογείται ούτε είναι αναλογικός.

Η LEA, ένας οργανισμός συλλογικής διαχείρισης που διέπεται από το ιταλικό δίκαιο, ζήτησε να διακοπεί η δραστηριότητα διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων της Jamendo, μιας ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων που ιδρύθηκε με νόμο του Λουξεμβούργου αλλά λειτουργεί στην Ιταλία από το 2004. Η ιταλική νομοθεσία διατηρεί αποκλειστικά για ορισμένους οργανισμούς τη διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων εντός της δικαιοδοσίας της, αποκλείοντας ανεξάρτητες οντότητες όπως η Jamendo.

Μετά από αναθεώρηση, το Δικαστήριο κατέληξε ότι η νομοθεσία της Ιταλίας που αποκλείει κατά γενικό τρόπο τις ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης που είναι εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη αποτελεί περιορισμό της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών. Ενώ η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων θα μπορούσε να δικαιολογήσει τέτοιους περιορισμούς, σε αυτή την περίπτωση το Δικαστήριο τους θεώρησε μη αναλογικούς. Η νομοθεσία αποτελούσε ουσιαστικά απαγόρευση σε κάθε ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος να ασκεί τη δραστηριότητά της στην ιταλική αγορά. Το ΔΕΕ ωστόσο έκρινε ότι λιγότερο περιοριστικά μέτρα της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών θα μπορούσε να καταστήσει εφικτή την επίτευξη του στόχου.

Συνεπώς, το Δικαστήριο κατέληξε ότι η ιταλική νομοθεσία αντιτίθεται στο δίκαιο της ΕΕ, καθώς περιορίζει αδικαιολόγητα και αναλογικά την ελευθερία παροχής υπηρεσιών εντός της ΕΕ.

Δείτε την απόφαση εδώ.