Συμβούλιο της Επικρατείας

ΣτΕ 2106/2021

ΣτΕ 2105/2021

ΣτΕ Ολομ 2105/2021 - Σύμφωνη με το Σύνταγμα και το ενωσιακό δίκαιο η διάταξη του άρθρου 51A παρ. 8 του ν. 4481/2017 – Ερμηνεία άρθρου 4 του ν. 4481/2017

26/11/2021

ΣτΕ 1023/2022

ΣτΕ 1009/2020

Διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Ανάθεση στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.) εκτάκτως και για χρονικό διάστημα δύο ετών της διαχείρισης των δικαιωμάτων πνευματική ιδιοκτησίας των δικαιούχων-μελών της ΑΕΠΙ. Ειδική Υπηρεσία Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων του ΟΠΙ και διορισμός προσωρινού διαχειριστή με θητεία δύο ετών. Απόρριψη αίτησης ακύρωσης υπουργικής αποφάσεως. Η ανάθεση στον ΟΠΙ, ως αρμόδιο φορέα επιφορτισμένο με την άσκηση της κρατικής εποπτείας επί των φορέων συλλογικής διαχείρισης, των προβλεπόμενων στον νόμο εξαιρετικών αρμοδιοτήτων δεν μετέτρεψε αυτόν σε επιχειρηματικά φορέα ανταγωνιστικό των λειτουργούντων στο πλαίσιο της αγοράς φορέων συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Οι σχετικές διατάξεις του εν λόγω νόμου δεν αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 1, 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 Συντ. Απόρριψη ως αβάσιμων των λόγων ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι η ανάθεση της επίδικης δραστηριότητας στον ΟΠΙ οδηγεί σε κίνδυνο κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης και νόθευσης της δομής της αγοράς, επηρεάζει δε τις διασυνοριακού χαρακτήρα συναλλαγές των ημεδαπών οργανισμών με άλλους οργανισμούς, κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων της ΣΛΕΕ. Απόρριψη λόγου ακύρωσης ότι οι προσβαλλόμενες, κανονιστικές ρυθμίσεις συνιστούν ανεπίτρεπτο περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Ο ΟΠΙ δεν συνιστά οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει ως προς την οργάνωση, τη δομή και λειτουργία του στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 του ν. 4481/2017.

ΣτΕ 3921/2015

Πνευματική ιδιοκτησία. Τα πνευματικά δικαιώματα διατηρούνται επί εβδομήντα έτη μετά το έτος θανάτου του συγγραφέα και παρέχουν στους εκάστοτε διαδόχους του την εξουσία να απαγορεύουν τις -χωρίς την άδειά τους- επανεκδόσεις, νέες μεταφράσεις και εκδόσεις των ανεκδότων έργων του. Η εξουσία του αιτούντος, στον οποίο μεταβιβάστηκαν από τον κληρονόμο του συγγραφέα τα πνευματικά δικαιώματα παραβιάσθηκε με τις προσβαλλόμενες πράξεις για τη σύσταση επιτροπής με τις ανωτέρω επιπρόσθετες αρμοδιότητες. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

ΣτΕ 2122/2003

Οργανισμοί διαχειρίσεως: περί εγκρίσεως της λειτουργίας οργανισμού συλλογικής διαχειρίσεως και προστασίας κατ’ άρθρο 54 παρ. 4β ν 2121/92 εκδιδομένη πράξη του Υπουργού Πολιτισμού, δια της οποίας θεσπίζεται ατομική ρύθμιση, συνιστά ατομικήν διοικητικήν πράξιν• μη οριζομένου δε άλλως υπό του νόμου, δεν απαιτείται δημοσίευσις αυτής εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως προκειμένου να λάβει αύτη νόμιμον υπόστασιν (ΝοΒ 2004, σελ. 1941). 

ΣτΕ 2175/2002

Αρχιτεκτονικό δημιούργημα, το οποίο είναι έργο συνεργασίας, αποτελεί αντικείμενο κοινωνίας δικαιώματος ως προς την πνευματική ιδιοκτησία. Οι φορείς του προστατεύονται κατά τα άρθρα 1, 4 και 12 του ν 2121/ 93, εάν προσβληθεί το δικαίωμά τους, επειδή προκηρύσσεται έργο κατασκευής προθηκών και τροποποιήσεων στο πνευματικό τους δημιούργημα. Η διαφορά αναφέρεται σε προσβολή δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, δηλαδή ιδιωτικού δικαιώματος, συνεπώς γεννάται ιδιωτικής φύσης αμφισβήτηση για την οποία αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια (ΝοΒ 2003, σελ. 560, ΧρΙΔ 2002, σελ. 940). 

ΣτΕ 1404/2002

Η προβλεπόμενη στο άρθρο 17 παρ. 2 του ν 2644/98 διοικητική κύρωση της άμεσης διακοπής λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών που θεωρούνται ως νομίμως λειτουργούντες, βάσει του μεταβατικού καθεστώτος της παρ. 1 του ιδίου άρθρου, σε περίπτωση, μεταξύ άλλων, παραβιάσεως της νομοθεσίας περί προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, αποβλέπει στην καθ’ όλα νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία των σταθμών αυτών, μέχρι την περάτωση της διαδικασίας αδειοδότησης και τη χορήγηση οριστικής αδείας ή την απόρριψη του σχετικού αιτήματος. Ενόψει αυτής, αλλά και του κατά το Σύνταγμα έντονου κρατικού ενδιαφέροντος για τη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, η εν λόγω κύρωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερακοντίζει τον σκοπό αυτό ούτε ότι είναι προφανώς από τη φύση ακατάλληλη για την επίτευξή του (Τμ. Δ΄ ΝοΒ 2003, σελ. 369 περίλ.). 

ΣτΕ 905/2001

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του ν 1296/82 στην ασφάλιση του ΙΚΑ υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια και οι μη παρέχοντες εξαρτημένη εργασία θεατρικοί συγγραφείς, μουσικοσυνθέτες, μεταφραστές, παίκτες, στιχουργοί κ.λπ. Θεωρείται εργοδότης και έχει υποχρέωση να καταβάλει εισφορές για την ασφάλιση των προσώπων που ανήκουν στις επαγγελματικές κατηγορίες του άρθρου 4 παρ. 1 του ως άνω νόμου το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο προβάλλει έργο των προσώπων αυτών από το ραδιοτηλεοπτικό του δίκτυο^ στην περίπτωση δε που τα πρόσωπα αυτά έχουν παραχωρήσει το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως της πνευματικής τους ιδιοκτησίας σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο συμβάλλεται αντί αυτών έναντι αμοιβής με το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που προβάλλει το έργο τους από το ραδιοτηλεοπτικό του δίκτυο, για να θεωρηθεί εργοδότης το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που προβάλλει το έργο των προσώπων αυτών από το ραδιοτηλεοπτικό του δίκτυο, πρέπει τα πρόσωπα αυτά (θεατρικοί συγγραφείς, μουσικοσυνθέτες, μεταφραστές, ποιητές κ.λπ.) να βρίσκονται σε ενεργό, προσωπική, συμβατική σχέση με το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στο οποίο έχουν παραχωρήσει το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως της πνευματικής τους ιδιοκτησίας (ΕΔΚΑ 2002, σελ. 104). 

ΣτΕ 950/2000

... η υποχρέωση του αιτούντος Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης όπως υποβάλει εντός 20 ημερών στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας σχέδιο σύμβασης αναθέσεως με βάση την οποία οι δημιουργοί θα μπορούν να μεταβιβάζουν σε αυτόν μέρος μόνον των εξουσιών του περιουσιακού τους δικαιώματος, εντάσσεται στο πλαίσιο εποπτείας που ασκεί το Υπουργείο Πολιτισμού επί των οργανισμών συλλογικής διαχειρίσεως, χωρίς να προσκρούει στο άρθρο 5 του Συντάγματος (Τμ. Δ΄ (επταμ.) ΕλΔ 2001, σελ. 1063 περίλ.).